Hoera! Een heilige mag Rock Werchter 2015 op gang trappen! St. Paul en zijn Broken Bones wijden Klub C in met onversneden soul.

#RW15

Otto-Jan Ham warmt The Barn op voor #JackGarratt die op dit vroege uur toch een halve tent kan vullen. #RW15

Ook opvallend veel puberende meisjes in Klub C op dit moment. #Years&Years #roepen&tieren #RW15

Ben Howard moet noodgedwongen cancellen voor zijn concert van morgen. Dat zorgt voor teleurstelling op de weide. 'Wij gaan in de plaats iets eten tijdens Balthazar' - festivalgangers Katleen & Nele. #RW15

##Years & Years: dansen in de sauna## #review #4sterren
Spelen om drie uur 's namiddags: het is ondankbaar, maar niet onoverkomelijk, zoals Years & Years bewees in een nokvolle, gevaarlijk hete Klub. De elektropop van het trio werd versterkt door een live drummer, een goede beslissing. Verder moet de groep het hebben van de wondelijk hoge stem van Olly Alexander, een iele jongen in een stoer T-shirt van Harley Davidson. 'Sunshine' van The Magician speelden ze niet, 'Take shelter' en 'King' wel; en het publiek besloeg zowel oude ravers als jonge meiden, maar het waren toch die laatsten die alles meezongen, ook de liedjes van de plaat die pas over twee weken uitkomt. #RW15

##Eagles of Death Metal: genekte gitaren## #review #3sterren

Helaas, ook deze keer moest Jesse 'The Devil' Hughes het zonder opper-Queen Josh Homme rooien bij #EaglesofDeathMetal en dat scheelde toch een slok op de borrel. Ook al haalde snormans alweer zijn beste Little Richard-imitatie boven.

De set werd geplaagd door technische mankementen, waardoor de muziek plots zo luid uit de boxen knalde dat Hughes' oren er zelf van gingen tuiten. Bij 'Cherry cola' kraakten de boxen dan weer als een betonmolen met een overdosis steengruis. Het was een smet op de pret, waardoor het heilige vuur van de rock-'n-roll nooit meer helemaal oplaaide.

De groep uit LA heeft voor het eerst in zeven jaar nog eens een album in de pijplijn. Zo te horen serveert Zipper down dezelfde, intussen wat belegen rock-'n-rollkarikatuur, al leunde het swingende 'Comeplexity' nu eens meer aan tegen de Beatles dan tegen de Stones.

'I have to be careful not to blow the drugs out of my nose', zei de suf ogende Hughes. Goed, 'Shit goddamn' klonk nog steeds als een update van 'Jumpin' Jack flash' en 'Speakin' in tongues' werd zo lang uitgerekt tot het publiek toch maar begon mee te klappen. Maar dat was too little too late. #RW15

##First Aid Kit: kristalheldere country## #review #4sterren
Zweedse vlaggen in de Barn en bordjes met 'vi alskar dig' (wij houden van jullie): de meisjes van First Aid Kit maken wat los bij de mannen. Op hun nieuwe plaat Stay Gold schuiven Johanna (toetsen) en Klara (gitaar) Söderberg weer een beetje meer van folk richting country; ook live had hun steelgitarist flink wat te doen. Maar het blijven mooie liedjes met snijdend eerlijke teksten - 'when shit gets fucked up, people disappear', klinkt het in 'Master pretender'. In die kristalheldere samenzang van hen klinkt het zowaar lieflijk, vooral als ze besluiten met 'I'll be your master defender'. Aaah, romantiek. #RW15

'Ik scheet in mijn broek toen ik zag hoeveel volk hier stond. Ik ga dronken worden en er stilletjes aan wennen. ' En Mike Kerr moet zaterdag weer spelen op Werchter! #RW15

##Chet Faker: Beats voor Boeddha## #review #3sterren
Opvallend veel animo voor #chetfaker , toch niet meteen een artiest die je elke dag volle bak op de radio hoort. In Klub C worden de oververhitte dames gek als de jonge Australiër van achter een drummachine een dosis funky breakbeats over de hoofden kiepert. In zijn smetteloos witte hemd en met een gek dotje bovenop de kop ziet hij eruit als een iemand die wel eens een kopje kruidenthee drinkt met Boeddha. Maar zedig is zijn jazzy, rokerige hiphopsoul nooit, wel behoorlijk zwoel.
Als hij 'No diggity' van Blackstreet covert gaat de volle tent met hem in duet: "Hey yo, hey yo, hey yo, hey yoooo!!!" De meisjes en ook wel de jongens genieten van Fakers sexy, bluesy soulstem die zwierig over elektronische beats en gonzende dubstepbassen glijdt. Voor zijn meest smachtende jazzliedjes komen een drummer en gitarist hem bijstaan. Piekfijn entertainment. #RW15

Omgekeerde werelden. De drummer van Royal Blood duikt het publiek in. #RW15

##Royal Blood: Onder de indruk## #review #5sterren
'Let me introduce the rest of the band: Ben Thatcher!' Yep, Mike Kerr en Ben Thatcher doen het nog steeds met zijn tweetjes, en Royal Blood klinkt nog steeds alsof de hele Led Zeppelin en een halve The Who op het podium staan.
Dat zou eigenlijk zo passé als de pest moeten zijn, maar Royal Blood is live behoorlijk opwindend. Kerr klinkt dankzij wat pedalen als twee gitaristen en een bassist, de gemoedelijke Thatcher verandert achter zijn kit in een broertje van Animal uit de Muppet Show. En ze schrijven ongelooflijke riffs, zoals in 'Figure it out', vroeg in de set, of 'Ten tonne skeleton', dat Kerr langer maakt door zelf echo's te zingen. Het is simpel, maar mooi, en het bewees dat hij vocaal meer in zijn mars heeft dan die nijdige Jack White-kef.
De omvang van het publiek voor het grote podium intimideerde Kerr blijkbaar wel. Hij kan er maar beter aan wennen: Royal Blood was een van de vervangers van Foo Fighters, zaterdag staan ze hier weer, en niets geeft aan dat het publiek minder groot of enthousiast zal zijn. #RW15