##Maxi Jazz And the E Type Boys: Ander maar niet beter## #review #2sterren
Raar en riskant: een artiest die op een groot festival materiaal komt voorstellen dat niemnd heeft gehoord. Zelfs als het een bekende naam is, zoals Maxi Jazz. Misschien vooral dan, omdat iedereen verwacht dat het zal klinken als Faithless.
Die illusie drukt Maxi Jazz, onberispelijk gekleed in groen zijden jasje en leren pet, met een paar stevige gitaarakkoorden de kop in. Dit is wat ze in Jamaica 'big people music' noemen, zegt hij, muziek voor volwassenen. Het eerste nummer, 'Back to the bottle', schreef hij al tien jaar geleden.
Hoe klinkt het? Als een bluesy Level 42, of een jazzy Police. In elk geval als iets wat in de jaren tachtig scherp op de snee was, met veel nerveuze breaks. De grote band bestaat uit patente, maar niet bijster creatieve muzikanten. Een probleem is ook dat Maxi Jazz een onmiddellijk herkenbare rapper is, maar een zanger van dertien in een dozijn. De nummers die zijn maat LSK zingt, klinken intrigerender en swingen meer.
Een aantal Stones hebben ook zo'n project met vrienden. Sympthiek om in een kleine club te zien, maar niet in een leeglopende tent op Werchter. #RW15

Snoeiharde beats, graphics met spuitende penissen en Ninja in een dino pak: dat kan alleen Die Antwoord zijn! Het zotste feest van heel Werchter, nu in The Barn! #rw15

##Alabama Shakes: Rauwe versie van Aretha ## #review #4sterren
Brittany Howard is een powervrouw zoals je er zelden één ziet op een podium. Niet alleen haar verschijning is imposant, ook Howards stem is uniek. Ze laat haar kostbare instrument schuren en schreeuwen, en schuwt daarbij de mimiek en de gebaren niet. Wanneer Brittany de vuisten balt en uitschreeuwt: “I don’t wanna fight nog more”, dan gelóóf je haar. Meteen.

Die puurheid leverde haar een bijzonder warm onthaal op. De Barn puilde uit voor Alabama Shakes, en droeg Brittany eensgezind op handen. Zij liet zich graag meedrijven op de “goeie vibes in de tent”, zoals ze het zelf omschreef, en gooide er een doorleefd ‘Gimme all your love’ tegenaan.

Alabama Shakes wil af van het vintage-imago dat ze met zich meesleuren sinds de eerste plaat ‘Boys & Girls’, die gestoeld was op de rhythm ’n blues uit het diepe zuiden van de VS. Wellicht daarom bevatte de set voornamelijk songs uit de nieuweling, ‘Sound & Color’. Maar kijk, daar haalde Brittany weer eens uit als een rauwe versie van Aretha, en groovede de rest van de band erop los. Geen mens die nog heimwee had naar de dagen van ‘Hold on’. Benieuwd waar Alabama Shakes ons in de toekomst nog meer mee zal verrassen. Want dat zullen ze, ongetwijfeld. #RW15

Als de tent nog niet ontploft was, gebeurt dat nu: "I fink you freaky and I like you a lot!" #dieantwoord #rw15

We baden hier in licht zo wit alsof het middag is: Muse is eraan begonnen. 'Supermassive blackhole' meteen als tweede song, alstublieft: deze groep heeft hits genoeg. #RW15

Strijkers én blazers. Gabriel Rios sluit Klub C af in stijl: met een half orkest. #rw15

"Thank you for being here and not ... somewhere else." Somewhere else? Bedoel je dan bij Muse, Gabriel? #rw15

##Gabriel Rios: ## #review #3sterren
Wat hadden we te doen met Gabriel Rios. Hem viel de twijfelachtige eer te beurt om af te sluiten in Klub C, terwijl Muse de volksmassa naar de main stage lokte. Dat was eraan te zien: de Klub was amper voor de helft gevuld. Rios liet het niet aan zijn hart komen, en bedankte ons uitvoerig omdat we “hier waren en niet ergens anders”. Die zat.

Wie er zoal kwam opdagen? Een jong publiek dat wel zin had in een feestje. Logisch, aangezien Klub C in de afgelopen dagen voornamelijk elektronische en urban acts ontving. Alleen zat dansen er vanavond niet in. Rios had strijkers en blazers meegebracht en zijn set bevatte voornamelijk werk uit zijn recente album ‘This Marauder’s Midnight’. Lees: songs die ontdaan zijn van alle mogelijke tierlantijntjes en het moeten hebben van hun pure, soms gedurfde arrangementen. Mooi, daar niet van. Alleen was deze set misschien beter tot zijn recht gekomen bij valavond, in de Barn.

Het weerhield Rios en band er niet van om enkele pareltjes uit hun mouw te schudden. De nieuwe versie van ‘Broad daylight’ deed in niets nog denken aan de latino-sound van voorheen. ‘Police sounds’ klonk glashelder. En ‘Gold’ is goed op weg om een klassieker te worden - als het dat al niet is. Jammer dat tijdstip noch locatie goed zaten voor deze geïnspireerde set. #RW15

Nu nog watersproeiers die verder reiken dan de eerste rijen. Dan zou ik misschien ook jumpen. #coulcaf15