Isis heeft geen staakt-het-vuren met de Koerden, maar lijkt de Koerdische peshmerga's (strijders) wel zoveel mogelijk te vermijden - hun doel is Bagdad en de soennietische gebieden, ze kunnen een totale oorlog met de geharde Koerden missen. Maar er wordt op diverse plekken gevochten tussen Koerden en Isis, ook niet zover ten noorden van Bagdad. Koerden en salafisten zijn geen vrienden, in Syrië noch Irak

ps: Westerse machten staan niet achter ISIS, niemand in Europa of de VS staat te roepen om terugkerende jihadi's

zeker: daarom focussen ze zich in Oost-Syrië op de oliegebieden en strijden ze nu om de stad Deir Ezzor daar. De olieversie van 2.0: de oude financieringssystemen van Al-Qaeda hebben eigenlijk plaatsgemaakt voor ISIS-achtige projecten: je zorgt voor je eigen bronnen van inkomsten, met olie, ontvoeringen, plunderingen van banken etc. Het maakt hen, wel, een stuk onafhankelijker van de 'oude' financieringsstromen

nee (zei hij hoopvol). Bagdad is een ander paar mouwen dan Mosul. De verdediging wordt er georganiseerd, sjiietische milities verzamelen er zich massaal (wat niet per definitie goed nieuws is), en er blijven nog wel degelijk brigades van het Iraakse leger die inzetbaar zijn. De laatste dagen hebben we eigenlijk geen grote manoeuvres van ISIS richting Bagdad gezien, maar dat wil niet zeggen dat ze niet zullen proberen - en wees gerust dat er ISIS-cellen zijn in Bagdad die dingen kunnen laten ontploffen, tenslotte is ISIS de opvolger van 'Al-Qaeda in Irak' dat acht jaar lang het machtige Amerikaanse leger het vuur aan de schenen heeft gelegd. Als er een strijd komt om Bagdad, wordt die echt wel cruciaal

ik denk dat er heel veel moslims in het Westen geen enkele sympathie hebben voor de onthoofdingen van ISIS - en dat ook zeggen. Maar moslims hebben niet 1 figuur die hen allemaal kan vertegenwoordigen (dat zou dan, tussen haakjes, de kalief zijn!). Imams hebben niet dezelfde status als priesters in het christendom, "hogere" figuren zoals 'grootmoefti's' zoals die van Al-Azhar in Cairo (of de ayatollahs aan sjiietische kant) hebben misschien een groter leergezag - maar mensen hier volgen hen ook niet blindelings, omdat die figuren vaak meer met politiek dan religie bezig zijn. Je kan erover discussiëren of die 'anarchie' positief is of negatief

goeie vraag. De politiek van de VS onder Obama was juist om zich te distantiëren van het Midden-Oosten, deels als reactie op de fouten die de regering-Bush in het M-O heeft gemaakt. Misschien gaat het de Amerikanen in die zin aan dat ze een deel van de verantwoordelijkheid dragen voor de implosie van Irak. Maar als het over belangen gaat: Syrië leert dat als een wonde blijft etteren, een heel lichaam eronder kan gaan. Het Midden-Oosten is niet stabiel, zoveel is duidelijk, en nog grotere instabiliteit kan onvoorspelbare gevolgen hebben. Wat de belangen van het Westen betreft, zijn er (of wij dat willen of niet) de olie en gas, plus de dreiging dat extremisten in het M-O ergens de plas oversteken - wat niet onrealistisch is. Wat de Navo betreft: de Navo was niet betrokken bij de invasie in Irak, maar Navo-lid Turkije ligt uiteraard maar op een steenworp afstand van Irak en Syrië. Persoonlijk zie ik de Navo hier niet bij betrokken geraken

dank voor uw vele vragen, ik zal proberen wat bondiger te antwoorden :) ISIS krijgt in Irak in die zin 'steun' van de plaatselijke soennietische bevolking omdat ISIS deel uitmaakt van een, euh, militaire vertaling van een diepe ontevredenheid over het centrale Iraakse beleid onder de (sjiietische) premier Nouri al-Maliki. Dat bekent niet dat die bevolking staat te juichen omdat ISIS nu daar is - de ervaring van O-Syrië leert dat de plaatselijke bevolking het tweede slachtoffer is van de nietsontziende methodes van ISIS. Veel van wat gebeurt, hangt ervan af hoe de uitdrukking "de vijand van mijn vijand is ..." wordt ingevuld

geheel Irak: nul. Maar het gevaar zit er juist in dat ISIS en ISIS-achtige groepen wel degelijk voor een langere termijn een substantieel deel van het grondgebied kunnen blijven controleren. Ze hebben bewezen dat ze in staat zijn tot stadsgevechten etc, en elke operatie om hen echt buiten te krijgen zal per definitie van lange adem moeten zijn - en jammer genoeg ten koste gaan van veel (lokale) mensenlevens

daar valt voor te vrezen: in Syrië zijn er drie miljoen mensen naar (vooral) de nabije buitenlanden gevlucht en naar schatting zes miljoen "intern", dus naar andere delen van Syrië gevlucht. Dat is zowat de hele Belgische bevolking. In Irak wordt het aantal nieuwe (!) vluchtelingen al ergens tussen het half miljoen en het miljoen geschat. Zoiets tast uiteraard het weefsel van een land aan, ook inzake de mix van sektarische groepen

wel, een eind minder dan de mensen in Irak, Syrië of de rest van het M-O. Anders dan de oude Al-Qaeda lijkt ISIS me ook voorlopig minder geïnteresseerd in het treffen van doelwitten in het Westen, al zijn er de eerste tragische voorvallen zoals in Brussel. Als Belg maak ik me er eigenlijk vooral zorgen over wat een jonge gast uit Vilvoorde drijft om zich bij het meest extremistische deel van een terreurbeweging aan te sluiten, wie en wat daarbij een rol speelt - en hoe we dat kunnen tegengaan

uw uitgangspunt lijkt me betwistbaar. Het aanvankelijke schisma tussen soennieten en sjiieten ging uiteraard met oorlog gepaard - Kerbala etc - maar er zijn veel langere periodes van min of meer vreedzaam samenleven dan van een directe soennietisch-sjiietische oorlog. Daarbij moeten we ons uiteraard geen bloemetjes en gillende hoera-kreetjes voorstellen - in de geschiedenis gaat het eindelijk doorgaans om imperiale rijken die elkaar proberen te overheersen, maar doorgaans als gevolg van politiek, niet van religieuze dogma's (gingen de godsdienstoorlogen bij ons echt om dogma's of om politieke oorlogen tussen "stammen"?). In die zin vertegenwoordigt ISIS iets nieuws: hun standpunt dat elke sjiietische burger een apostaat is en dus mag worden afgeslacht, wordt zelfs niet goedgekeurd door Al-Qaeda-centraal