Festivals
-
Als we de hypes van het moment mogen geloven, is glitter het nieuwe zwart. -
Dua Lipa
Aperolflop
Is Dua Lipa de toekomstige Queen of Pop? Met haar populariteit zat het alvast snor. Tot ver buiten de Dance Hall stond het publiek rijen dik om een glimp van het Brits-Kosovaarse popsterretje op te vangen. Jonge meisjes in glimmende jurken, Aperol in de hand, maar ook bonken in blote bast die heftig met bordjes om haar aandacht bedelden.
Allemaal dankzij een handvol singles, waaronder 'Be the one', dat de afgelopen maanden een gat in de ether brandde.
Eén groot feest werd het niet. De popsongs van Lipa zijn donker en traag, maar nog niet sterk genoeg voor een volwaardige set. Het massaal meegezongen 'Be the one' is met zijn eightiessnit eigenlijk een buitenbeentje.
Lipa liep ook niet over van de présence. Een rodeobroek en dinoshirt, echt? Goed, ze is nog erg jong, maandag wordt ze 21, maar voorlopig heeft ze niet het mysterieux van pakweg Lana Del Rey of het stoutmoedige van Rihanna om het boeiend te houden.
'Hotter than hell', waarin ze haar diepe stem goed uitspeelde tegen een Oostblokbeat, maakte op het einde een deel goed. De tent gutste van het zweet, maar 'the one' is ze nog niet.
-
Met plezier voor u getest: het kangaroo-steak broodje van "Vleeswolf" -
Komen vreten
Sorry Skippy, maar je bent zó lekker!
Zicht:Bij het standje van "Vleeswolf" kan je maar één broodje bestellen: eentje met kangaroosteak. Het geheel ziet er als een hamburger uit met lekkere groentjes en een sausje tussen twee broodjes, maar is dus wel degelijk met secuur gesneden steak in plaats van gehakt.Smaak:Ik ga hier heel duidelijk over zijn: DIT MOET JE ETEN! Het vlees is tot de perfectie gebakken en afgekruid en de combinatie met rauwe rode kool, ajuin en hun overheerlijk sausje maakt dit broodje een waar smaak-orgasme. Sorry Skippy, maar je bent zó lekker!Handigheid:Hamburgers kan je met één hand opeten en dat is hier niet anders. Omdat het zo verdomd lekker is blijkt de papieren hoes waarin ze het broodje meegeven zeer handig: de weinige stukjes die naast je mond vallen worden hierdoor opgevangen om ze daarna alsnog naar binnen te smikkelen!Sfeer en gezelligheid:De vriendelijke Hollanders zijn uiterst sympathiek en de bediening gaat vlot. Geen enkel minpunt te bespeuren hier, enkel extreem lekker eten!
-
Warhola
Het brein van de Belpop
'Ik ben blij dat we onze tijd genomen hebben', zei Warhola-frontman Oliver Symons in april in De Standaard over zijn debuut-EP, 'Aura'. Daar had hij na zijn zegetocht in Humo's Rock Rally twee jaar aan gesleuteld. 'In 2014 had ik dit nog niet gekund. Zo'n sound steek je niet in een paar weken ineen.'
Na zijn passage in een volgelopen Castello begrijpen we dat al te goed. Warhola bedelft aalgladde r&b onder een bevreemdende bootlading synths (drie stuks op het podium) en voegt er furieuze drums (twee stuks) aan toe. Maar pièce de résistance is Symons' torenhoge falsetto: dat is wat hem onderscheidt van genregenoten als Sohn, The Weekend, of Oscar & The Wolf.
Midden het publiek spotten we een hevig joelende en dansende Mathieu Terryn, die naar zijn Bazart-luitenant kwam kijken. Symons is niet zo'n enthousiastere volksmenner, maar liet zijn bassen het werk doen: tot achteraan de tent werd gedanst, op een set zonder zwakke punten, die rustmomenten afwisselde met power. Het bewijs dat je niet half in slaap moet vallen om sexy te zijn, iets wat veel genregenoten op deze Pukkelpop-editie niet leken te vatten.
Vooral Warhola's eindsprint maakte indruk. Met 'Red', 'Unravel' en 'Lady' heeft Symons drie kanjers van songs. Maar ons hoogtepunt was toch de Drake-cover 'Hold on, we're going home', waaraan de Antwerpenaar een funky diepgang gaf die het voorheen miste. Plots werd duidelijk
waarom Bazart pas echt Bazart werd toen Symons erbij kwam, en waarom hij ook al
op Tsar B-nummers additionele productie mocht doen: Symons heeft er verstand van. Als dit het resultaat is, mag hij wel vaker zijn tijd nemen.
-
Ook de hele squad van #theinternet is aanwezig bij Anderson Paak & ik kan ze geen ongelijk geven! #pkp16 -
-
Veel vestimentaire keuzestress door het weer: wind, wolken en zon wisselen elkaar constant af. #pkp16
-
Al wie dat niet springt, is waarschijnlijk gewoon nog wat moe van gisteren. -
It's a package deal: selfie in ruil voor een knuffel... #pkp16 #festivalman -
Trendspotting: zonder bandana ben je deze zomer niet mee! #pkp16 -
-
Culinaire aanrader voor hongerigen op dit uur: de houtovenpizza's in Food Wood. Deze margherita lijkt meer op een disco pizza, de deuntjes en lichtjes incluis (vandaar de rare schijn). -
Gezelligheden en verdwalen in keuzestress in Food Wood. -
Mwaaa seg he, de meisjes *ahum* van K3 brachten hun goede vriend Samson mee. Deze keer niet rond Josjes nek, maar wel in Karens broekje. -
IK HEB EEN DRUPPEL GEVOELD. Dju toch. (Sorry voor het roepen, maar hier ben ik en met mij zowat alle festivalgangers niet op voorbereid.) -
Bij Kerst horen kaarten. Hoog tijd dus om mijn oma een propere 'zalige Kerst en gelukkig nieuwjaar' te wensen. Of beter zelfs te laten wensen. Want PKP heeft daar personeel voor. -
Dat er van 'holy love' sprake was daarnet in de Dance Hall tijdens Compact Disk Dummies. Vroege vogels wreven de slaap uit hun ogen op de aanstekelijke deuntjes van de Rock Rally-benjamins. -
Yolandi Visser van Die Antwoord roept haar instagramvolgers op om Rihanna te helpen met haar 'dressing problems'. 'She doesn't know how to put her jacket on. She needs help. Som1 plz dress her, help her,...'
Anders maken we er meteen een benefiet van? Die Antwoord speelt na Rihanna op de Mainstage. -
Nao
Klein meisje, grote stem
Beeld het u in: een klein meisje met een grote bos haar, in een strak ingesnoerde harembroek, die in helwit tegenlicht christusposes aanneemt. De Londense zangeres Nao, tot nu toe vooral bekend als stem van Mura Masa's 'Firefly', weet een beeld neer te zetten dat op het netvlies blijft hangen.
Haar debuutplaat For All We Know is nog geen drie weken uit, maar de Castello was toch driekwart vol. Voor de schaduw kwam dat publiek niet, want het was binnen zo broeierig heet dat je zonder problemen wiet kon kweken. Nao deed daar nog een schepje bovenop met lome funk, soms met een streepje dubstep. Ze houdt van Prince, dat was te horen aan 'Girlfriend' (een hommage aan, geen cover van) en liet haar stem mooi krullen in het krolse 'Happy'. Halverwege zat er één trage teveel die het meer van virtuositeit moest hebben dan van inspiratie, maar met 'Firefly' en de vorige single 'Zillionaire' sloot ze voorbeeldig af. De hele Castello aan het dansen en wij gelukkig weg, terwijl meisje Nao door een apetrotse meegereisde entourage werd geknuffeld.
-
Wolfmother
Teletijdmachine naar het verkeerde tijdvak
Het leek wel een videoclip uit de seventies, maar dan in 3D: Wolfmother op het hoofdpodium. Fuzzy krullenbollen? Check. Hippiebandana's? Check. Gitaren met dubbele nek? Check. Zwiepende orgels? Check.
Toen het powertrio tien jaar geleden zijn kop aan het venster stak, ontpopte het zich tot een Australische versie van The White Stripes. Maar een decennium en vier platen verder zit er nog maar weinig rek op hun steeds pompeuzer wordende rockgitaren. Zijn beste nummers blijven ook afgekloven 'oudjes' 'The joker' en het bij Black Sabbath in bed gekropen 'Woman'. Die compacte songs bleven ook weg van foute hairmetal. Toen frontman Andrew Stockdale en co het met proggy toetsen opgezadelde 'White unicorn' inzetten, viel de set een beetje dood.
'Apple tree' had de energie maar niet de branie van Jack White, maar eigenlijk moest je je afvragen wat deze band vandaag nog op dat hoofdpodium deed. Veel enthousiaste fans vooraan, maar een paar rijen ver stierf het applaus snel uit. Nope, de teletijdmachine van Wolfmother flitste je vandaag naar het verkeerde tijdsgewricht.
-
Shine bright like a diamond! Rihanna, wij zijn zo klaar! -
Terwijl de Marquee zich voornamelijk met zestienjarig oestrogeen vult, staan de baasjes van Bazart wat zenuwachtig in de coulissen te schuifelen. Stilte voor de storm.
-
Ik had zojuist een gesprek met een jonge Syriër die sinds acht maand in België woont. Via een een-op-een gesprek maakt hij de festivalgangers warm om mee te lopen tijdens de Refugee Walk op 2 oktober in de kempen. Waarom kiest iemand voor België? Waarom vlucht iemand? Hoe verloopt het leven in een asielcentrum? Loop mee en stel al je vragen aan een ervaringsdeskundige. #iedereenwelkom
