Een vrouw achter de drums én het is niet Isolde Lasoen. Go Soulwax!

Wanneer zelfs de micro druipt, dan weet je gewoon dat het heet is in de keet. (half rijmpje, sorry.)

Henry Rollins, het Jerommeke van de hardcore, is al jaren actief als spoken word artiest, journalist en radiomaker, en zal niet vlug door neocons of fatsoensrakkers aan de borst gedrukt worden. Een typische uitspraak uit zijn betoog in de Wablief: 'Als je vooral wapens produceert, is oorlog je business en onderwijs of kritische informatie je vijand.' En toch brak hij in vijftig minuten meermaals een lans voor normen en waarden en voor persoonlijke verantwoordelijkheid. 'Als je het zwijn uithangt in Rio, verzin je geen fictieve criminelen uit angst je sponsors te verliezen. Waarom niet? Omdat zoiets niet netjes is. ' 'Je wil niet de man zijn die een vrouw verkracht en zo het trauma van veel vrouwen bestendigt.'
Rollins is dus geen patriot, 'want ik heb niks met Ted Nugent, Sarah Palin, drones,..' maar wel een bewuste burger. Het grootste deel van zijn betoog ging over de muziek die het schriele ventje dat elke dag werd afgetroefd door zwarte kids tot die burger vormde. Het was een onromantische, soms donker grappige maar bevlogen ode aan de Ramones, de Clash en Led Zeppelin, en de uren dat je met totale vreemden in hun muziek baadt. Want hij kwam natuurlijk tot een krachtig verzoek: 'Ik hoop dat jullie slimmer en beter vertrekken van Pukkelpop: deze eeuw heeft dringend slimmere en betere mensen nodig.' Als u het vraagt!

Hoe populair is Dua Lipa? Er kan geen sardien meer bij in de Dance Hall.