Syriza-leider Tsipras heeft altijd gezegd dat hij niet uit de eurozone wil stappen en een compromis wil met Europa. Hij heeft nu een akkoord gesloten met de Onafhankelijke Grieken. Dat lijkt op het eerste gezicht een veeg teken. De Onafhankelijke Grieken zijn een populistische partij die uitgesproken anti-besparingen is. Dit kan aangeven dat de nieuwe regering het eerder hard wil spelen.
Een Grexit is voorlopig niet aan de orde. Zoals gezegd: Tsipras wil eerst onderhandelen over een schuldherschikking. Hij vraagt daarvoor tijd tot juli. De komende weken moet duidelijk worden of Europa hem daarin tegemoet wl komen, want in principe trekt de ECB al in maart haar handen af van Griekenland en kan de economie en de Griekse bankector in de problemen komen. Al zeggen sommigen dat Athen het zonder vers geld uitzingt tot juli.
Goede vraag. De Onafhankelijke Grieken zijn een rechtse, populistische partij. De ervaring leert dat dit soort partijen zelden een garantie zijn voor stabiliteit.
Dat zou niet slecht zijn. Er wordt gezegd dat hij ook nog aan tafel gaat zitten met To Potami, de links-liberale partij. Die zou de regering vanuit de oppositie steun kunnen verlenen. Tsipras zal de komende weken en maanden best zoveel mogelijk steun krijgen van andere partijen, want zijn strijd met Europa wordt een uphill battle.
De coalitie met de Onafhankelijke Grieken is inderdaad verrassend. De enige verklaring is dat Tsipras voluit een schuldkwijtschelding gaat.
Dat is een van de grote problemen. De besparingen zijn totnogtoe vooral op de rug van de gewone man gekomen. Hun lonen en pensioenen zijn soms met een kwart gekort. De kaste van rijke Grieken, zogenaamde oligarchen, is buiten schot gebleven omdat zij bijzonder goede banden heeft met Nieuwe Democratie en Pasok. Tspiras heeft nu beloofd dat hij hen in het vizier gaat nemen. Maar het blijft afwachten of dit zal lukken
Op dit moment is die kans klein. de noordelijke landen willen er niet van weten. Een meer realistisch scenario is dat de termijnen voor terugbetaling verlengd worden. Trouwens, dat is de voorbije jaren al gebeurd. Dat is politiek wel een haalbaar scenario.
Natuurlijk gaan landen als Spanje, Portugal en Ierland ook met eisen over de brug komen. Daarom is een snelle schuldkwijtschelding op dit moment politiek niet haalbaar. Maar het klopt dat Europa, door de zege van Syriza, nogmaals met de neus op de feiten wordt gedrukt. Een eenzijdige besparingspolitiek is niet langer wenselijk. Maar de nieuwe commissie-Juncker is zich daar van bewust en belooft beterschap.
Zoals net gezegd, de nieuwe commissie-Juncker heeft dit beloofd en wil 300 miljard euro investeren. Probleem voor Griekenland was wel dat het land - van hoog tot laag - jarenlang boven zijn stand heeft geleefd. De Griekse economie was - en is nog altijd - disfunctioneel. Het is niet slecht dat Athene, met de hulp van Europa, orde op zaken moet stellen. Alleen heeft de eftredende regering-samaras nagelaten ook de rijken aan te pakken.
Van Europa! Dat is natuurlijk het dilemma waar Syriza voor staat. Als het alle bruggen met Europa opblaast, gaat de geldkraan dicht en vervalt Griekenland binnen de kortste keren tot het niveau van een failed state. Maar dat wil Europa natuurlijk ook niet, want een failed state aan de zwakke onderbuik van Europa is geen prettig vooruitzicht.
Een farce is Europa zeker niet. Het blijft de beste garantie voor welvaartscreatie. Alleen is de slinger de voorbije jaren misschien iets te ver in de richting van de besparingen doorgeslagen. Maar Europa was ook verplicht in te grijpen. De schuldenlast van sommige Europese landen was gewoon te hoog geworden.
Misschien wel. Maar zoals al gezegd, politiek was zo'n haircut moeilijk haalbaar omdat dit de nadere landen veel geld zou kosten. Een deel van de Griekse schilden zit nu bij de overheden van andere EU-landen. Die regeringen hebben aan hun kiezers altijd beloofd dat zij al hun geld terug zouden zien. Dat zal waarschijnlijk een illusie blijken te zijn.
Absoluut. De ambtenaren van de in Griekenland zo gehate trojka staan soms ver van de dagelijke problemen van de gewone Griek. Toch hebben de Grieken de miserie waarin ze nu zitten ook voor een groot deel aan zichzelf te wijten. Bijna elke Griek heeft vroeger geprofiteerd van het corrupte systeem. De Griekse politieke klasse was de hoofdverantwoordelijke, maar de gewone Grieken hebben land hun ogen gesloten voor de corruptie.
Ik denk dat er nu toch ogen zijn geopend. Europa kan dit signaal niet negeren. Een totale kortsluiting met de nieuwe Griekse regering is in niemand belang.
Er zijn altijd onderhandelingsmogelijkheden. De meest voor de hand liggende is dat de afbetalingstermijnen verlengd worden en dat de rente die de Grieken moeten betalen nog iets verlaagd wordt.
Wij noemen Syriza radicaal-links. En we doen dat omdat de de partij zichzelf ook zo noemt. Syriza is een acroniem vooor Coalitie voor radicaal Links.
In principe kan dat vanaf juli. De vraag is of dat veel invloed heeft de Griekse staatskas. veel van die obligaties zitten bij de banken.
Tsipras weigerde de vorige Oekraïense regering te erkennen omdat extreem-rechtse partijen deel van uitmaakten. Ondertussen zitten die partijen niet meer in de regering.
De coalitie die Tsipras nu aangaat met de Onafhankelijke Grieken voorspelt inderdaad niet veel goeds.
Dat is inderdaad wat Tsipras belooft. Hij wil eindelijk komaf maken met de oligarchen die fundamentele hervormingen van de Griekse economie in de weg staan. Anderzijs wil hij ook privatiseringen die in de steigers staan, on hold zetten. daar zal Europa niet blij mee zijn.
Ja. De president is eerder ceremonieel, maar bij een politieke crisis treedt hij wel op het voorplan om partijen weer rond de tafel te brengen.
Dit zal andere linkse bewegingen zeker een boost geven. Het duidelijkst is dit al in Spanje waar Podemos zich erg spiegelt aan Syriza. En Spanje moet in het najaar naar de stembus. Een Syriza-scenaro kan zich herhalen, al lijkt Podemos voorlopig veel minder groot te worden.
Voorlopig niet. En als het gebeurt, zal het initiatief van de kant van Tsipras komen. Al zal hij zich ook drie keer bedenken voor hij die stap zet. Een invoering van de drachme betekent een verdere verarming voor de bevolking.
Dat is inderdaad een probleem. Zoals ik al gezegd heb: in Griekenland heeft iedereen boter op het hoofd. Toch is mijn aanvoelen dat vooral bij de Jonge Grieken het besef groeit dat ook zij moeten veranderen. Ook Tsipras, denk ik, is zich daar van bewust.
De chat loopt te einde. Iedereen bedankt voor de vragen. De komende maanden moet echt duidelijk worden wat de impact van deze uitslag is voor Europa.
Bij de vorige Griekse verkiezingen was er ook hoop op een snelle verbetering. Maar zoals de realiteit heeft duidelijk gemaakt - eind december - konden de verkozen partijen niet tot een consensus komen en kwamen er nieuwe verkiezingen. Zijn we zeker dat dit scenario niet herhaald wordt?
